Podsumowanie działalności OWP za rok 2009

Janusz OWP

Podsumowanie działalności OWP za rok 2009

Na początku chciałbym przedstawić Obóz Wielkiej Polski, ze strony ideologicznej. Powstanie Obozu, cele, czy kontakty z poszczególnymi Pełnomocnikami, są dostępne na oficjalnej stronie OWP

Obóz Wielkiej Polski, jest kontynuatorem przedwojennego OWP i Myśli Endeckiej – mówiącej m.in. że tylko ten może coś zrobić dla Polski, kto nie szuka poklasków, pochwały, zaszczytów, ale wytrwale dąży do budowy Wielkiej Polski.

Deklaracja ideowa
Obozu Wielkiej Polski
Obóz Wielkiej Polski jest ogólnonarodowym ruchem , organizacją świadomych sił Narodu, mająca za zadanie uczynić go zdolnym do silnego ujęcia w swe ręce spraw swoich, sprawić ażeby stał się on w pełnym tego słowa znaczenia panem swoich losów.

Celem naszego Narodu, w pojęciu Obozu Wielkiej Polski jest stać się Narodem Wielkim zarówno w życiu wewnętrznym państwa, jak w stosunkach międzynarodowych. Wielkim jest Naród, który wysoko nosi sztandar swej wiary, swej cywilizacji i swej państwowości.

Wiara narodu polskiego, religia rzymsko-katolicka musi zajmować stanowisko religii pierwszoplanowej , oraz stanowić podstawę wychowania młodych pokoleń.

Wytyczne w sprawach działalności

Obóz Wielkiej Polski grupuje jednostki świadome interesów Narodu i działające dla jego dobra.

Udział w pracach Obozu wynika z przeświadczenia o słuszności idei narodowej i z poczucia konieczności zrealizowania jej w życiu polskim.

Członek Obozu lub zwolennik idei Wielkiej Polski musi zdać sobie sprawę z głównych wytycznych, jakimi powodować się należy przy organizowaniu życia narodowego. Poza tym każdy obozowiec charakteryzować się musi w swych pracach uczciwością, poświęceniem, odwagą, karnością, inicjatywą.

Uczciwość jest podstawą skutecznej, na daleką metę zakrojonej pracy i gwarancją utrzymania zasad głoszonych w zetknięciu z życiem.

Poświęcenie jest niezbędne, aby przez pracę codzienną i ciągłą ofiarę, pokonywanie trudności zbudować fundament pod przyszłe zwycięstwo.

Odwaga jest podstawową wartością człowieka, zapewnia postęp w pracy, pokonanie przeszkód, które wytwarza obecna sytuacja polityczna i zapewnia szacunek i uznanie dla Obozu i jego członków.

Karność jest podstawowym warunkiem skutecznego, jednolitego i potężnego działania organizacji Obozowej.

Inicjatywa najszerzej pojęta umożliwia ujęcie wszystkich dziedzin życia narodowego w pracy dla Wielkiej Polski i powoduje, że Obozowiec ciągle i na każdym miejscu spełnia swe posłannictwo.

I tu pragnął bym podsumować działalność Obozu Wielkiej Polski za rok 2009. Oczywiście przedstawię te najważniejsze wydarzenia z udziałem OWP. Wszystkie inne , wraz z zdjęciami , szczegółowymi relacjami , można znaleźć na oficjalnej stronie Obozu Wielkiej Polski, i tam też zapraszam.

Obóz pamięta
Dnia 3 maja 2009 około godziny 12.00 działacze i sympatycy Obozu Wielkiej Polski wzięli udział w obchodach państwowych jakie miały miejsce pod Grobem Nieznanego Żołnierza. Osoba pełniąca obowiązki prezydenta Polski zaprosiła wszystkich Polaków do uczestniczenia w tej uroczystości, a więc nie moglibyśmy nie skorzystać.
Oczywiście przyłączyły się tu także inne Oddziały OWP, m.in. z Bełchatowa, Olsztyna, Wrocławia, Alwerni.
Upamiętnienie ofiar KL Warschau
24 maja 2009 roku odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej 200 000 pomordowanych Polaków w KL Warschau, w murach świątyni św. Stanisława Biskupa Męczennika w Warszawie. Uroczystość zgromadziła ok 100 osób, środowiska narodowe, prawicowe, chrześcijańskie i niepodległościowe. Poświęcenia tablicy oraz przecięcia wstęgi dokonał arcybiskup Kazimierz Nycz. Prezes Stowarzyszenia KL-Warschau w swym przemówieniu dobitnie stwierdził, iż kolejny raz inicjatywa uczczenia pomordowanych spotyka się z niechęcią władz Warszawy, do której dotarła fobia antypolonizmu.
Znamienna jest tu zmowa milczenia i ignorowania tego podniosłego
wydarzenia. Temat jak widać, jest bardzo niewygodny dla mediów i świata polityki.
Wciąż brak zgody i chęci na budowę pomnika ofiar KL Warschau. Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz swą blokadę na budowę przerzuca na inne instytucje państwowe m.in. IPN. Podaje się np. wymóg podania powstania obozu zagłady, która m.in. warunkuje wybudowanie pomnika. A takowa jest przyjęta za procesem norymberskim.
Lecz w ten sposób łatwo wykorzystać braki w zniszczonych dokumentach historycznych.
Na obchodach nie mogło zabraknąć delegacji Obozu Wielkiej Polski, członków i sympatyków, przy tak ważnym wydarzeniu. Kol. Przemysław Górny kilkakrotnie zabierał głos przypominając o rocznicy Odzyskania Niepodległości 28 czerwca i związanymi z tym obchodami. W późniejszym terminie poinformujemy o planie uroczystości.

Skandal pod Żydowskim Instytutem Historycznym
Dnia 26 czerwca 2009r. pomiędzy godziną 14 .30 a 15.30 odbyła się nasza legalna demonstracja przed Żydowskim Instytutem Historycznym w sprawie kłamstw rozpowszechnianych przez pracowników tego obiektu na temat historii Polski. Na wskutek nagonki w środkach masowego przekazu od około godziny 13.30 grupa skupiona wokół pracowników ŻIH, naczelnego rabina RP - Michaela Schdricha oraz przewodniczącego Gminy Wyznaniowej Żydowskiej - Piotra Kadlčika rozpoczęła nielegalną kontrmanifestacje zakończoną w okolicach 16.00.

Nasze siły liczyły zaledwie kilkunastu ludzi (w plenerze i kilka osób w tłumie) zaś mniejszość żydowska, naukowcy z ŻIH, zwolennicy transseksualistów, homoseksualiści oraz środowiska lewicowo-anarchistyczne zebrały ponad stuosobową grupę. Podczas kontrdemonstracji (a dokładnie wewnątrz zgromadzenia) wywiązała się bójka, w której został poszkodowany hrabia Aleksander Pruszyński, który wymieniał poglądy ze wspomnianymi środowiskami i domyślamy się, że przybył na naszą legalną demonstracje. Sprawcy zamieszek którzy zniszczyli część garderoby tego Pana nie zostali zatrzymani przez Policję, zaś interwencja mająca na celu jego wydostanie z napierającego tłumu została podjęta dopiero po reakcji działaczy OWP, którzy dosłownie to wykrzyczeli. Jeden z naszych działaczy ruszył mu z pomocą, wyprowadzając z agresywnego tłumu. Wszystko zostało utrwalone na fotografiach i poniżej przedstawimy cały fotoreportaż z demonstracji jaką zorganizowaliśmy. Człowiek zaatakowany przez ludzi z nielegalnej manifestacji, ludzi krzyczących hasła w naszym kierunku w liczbie ponad stu. Nielegalna manifestacja w centrum Warszawy, z czołowymi osobistościami żydowskiego światka kultury, nauki i sztuki! Pod okiem Policji stojącej na przeciwko! Pod okiem przedstawicieli Urzędu Miasta!

Są jak widać równi i równiejsi, na których litera polskiego prawa nie robi większego wrażenia. I co najważniejsze za pieniądze polskiego podatnika i w godzinach pracy - a to na wypadek, jakby przeciętny Kowalski zapytał nas, co go to obchodzi.

Część środków masowego przekazu oraz p. Alina Cała nazwała nas publicznie faszystami jeszcze przed dniem, w jakim miała się odbyć sama manifestacja. Jest to bezpodstawne, ponieważ jesteśmy organizacją narodowo-demokratyczną i nigdy nie mieliśmy z faszyzmem nic wspólnego.
Sama dr A. Cała zaprasza wszystkich swoich pobratymców na nielegalną kontrmanifestację i to w błyskach fleszy mediów, a później, np. w godzinach swojej pracy jest w grupie osób obnażających Aleksandra Pruszyńskiego, co udowodniliśmy na zdjęciach. A to właśnie Ksawery Pruszyński (ojciec Aleksandra), pełniąc funkcję przewodniczącego Podkomisji ONZ dla Podziału Palestyny, uzasadniał wniosek o utworzenie państwa Izrael. Mieczysław Pruszyński przypominał, że uchwała ONZ umożliwiająca stworzenie żydowskiego państwa zapadła kwalifikowaną większością zaledwie jednego głosu. Co na to Ambasada Izraela w Polsce?

Pomijając, że popełniono kilka przestępstw, przypominamy w jakim celu zgromadziliśmy się pod gmachem i czemu miała służyć nasza wizyta. Mianowicie Pani Alina Cała w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej" pomówiła więzionego i zamordowanego w Austchwitz-Birkenau o. Maksymiliana Kolbego, dziś jak wiemy Świętego i niekwestionowany przez nikogo autorytetu moralnego, na podstawie swojej interpretacji wydarzeń bardzo dalekiej od postawy historyka "zmieszała z błotem" Kościół Katolicki i Narodową Demokrację wysuwając tezę, że nauczanie tych ośrodków spowodowało współodpowiedzialność Polaków za wymordowanie przez Niemców 3 milionów Żydów.

Zgromadzenie uznajemy za zadanie w pełni zrealizowane, gdyż zaznaczyliśmy tam naszą obecność w sposób właściwy, a co najważniejsze mimo nieprawidłowości, nagonki - nie daliśmy się sprowokować. Czujemy wszakże pewien niedosyt, ponieważ nie udało nam się przeprowadzić debaty z nikim ze strony przeciwnej, mimo zaproszeń z naszej strony. Wyrażamy jednak zrozumienie, gdyż w sytuacji braku argumentów strony nas atakującej trudno o odważnego, który chciałby zostać wypunktowany w merytorycznej dyskusji. Przykład na to daje postawa naszego wielkiego sojusznika w walce z antypolonizmem Jana Kobylańskiego, który posadził już na ławie oskarżonych sporą grupę tych, co mają w zwyczaju mijać się z prawdą.

90. rocznica Traktatu Wersalskiego
W sobotę 27 czerwca 2009 r. rozpoczęliśmy dwudniowy cykl obchodów 90. rocznicy Traktatu Wersalskiego. Obchody zorganizował Społeczny Komitet Obchodów 90. rocznicy Traktatu Wersalskiego, pod przewodnictwem p. Henryka Klaty. Trzeba zaznaczyć, że bez wsparcia finansowego tego działacza Ligi Narodowo Demokratycznej, a późniejszego posła, uroczystości nigdy nie nabrałyby takiego rozmachu. Była to czysta, profesjonalna i kosztowna robota, w której zaszczyt mieliśmy uczestniczyć.

Uroczystości 145 rocznicy urodzin Romana Dmowskiego

Dnia 9 sierpnia 2009r. Obchodziliśmy 145 rocznicę urodzin męża stanu Romana Dmowskiego. W obchodach zorganizowanych w Warszawie, wzięło udział ok 40 osób z rożnych grup. Spotkanie pod kamieniem upamiętniającym miejsce urodzin Wielkiego Polaka rozpoczęło się o godz. 15. Przemówienie z tej okazji wygłosił członek honorowy Obozu Wielkiej Polski kol. Przemysław Górny, następnie wszyscy zebrani złożyli kwiaty.

Warszawa: aktywiści OWP na tzw. obchodach państwowych

11 listopada 2009r. około godz . 12.00 grupa działaczy Obozu Wielkiej Polski postanowiła zaznaczyć naszą obecność na obchodach państwowych, którym przewodził Prezydent, już pozbawionej suwerenności Rzeczpospolitej Polski, niesławny Lech Kaczyński. Zaprezentowaliśmy tam wizerunek Romana Dmowskiego, nasze transparenty a nasze działaczki rozdawały ulotki.
Obecna była także ekipa kol. Sławomira Zakrzewskiego, znanego działacza warszawskiego, wraz z trumną wykonaną przez rzeźbiarza kol. Bartłomieja Kurzeję, symbolizującą pozbawione suwerenności Państwo Polskie

Warszawa: Manifestacja Narodowa w Święto Niepodległości
Z inicjatywy Obozu Narodowo-Radykalnego, dnia 11 listopada 2009 r. około godziny 14.40 spod Kolumny Zygmunta rozpoczął się Pochód Organizacji Narodowych. W manifestacji wzięło udział niemal 600 osób a zarazem niemal wszystkie organizacje szeroko pojętego Ruchu Narodowego zaczynając od Obozu Narodowo-Radykalnego, poprzez Obóz Wielkiej Polski, Ligę Obrony Suwerenności, Falangę, Narodowe Odrodzenie Polski, Autonomicznych Nacjonalistów a na Zadrudze skończywszy.
Były także reprezentacje Stronnictwa Narodowego, Młodzieży Wszechpolskiej, Stowarzyszenia Narodowego im. Romana Dmowskiego, Inicjatywy 14, Związku Zawodowego "Piast", Związku Słowiańskiego, Lubelskich Narodowców i wielu innych organizacji. Przemawiali: lider ONR: kol. Artur Zienkiewicz, senior SN i OWP kol. Przemysław Górny oraz kol. Marian Barański prezes Stow. Narodowego im. Romana Dmowskiego. Wznoszono okrzyki: Ani unia ani NATO tylko Polska dla Polaków; Precz z żydowską okupacją; Narodowy radykalizm; Nadchodzą, nadchodzą nacjonaliści; Wielka Polska Katolicka itd. Wszystko w strugach deszczu przy fatalnej pogodzie, która nie była w stanie nam przeszkodzić. Wg naszej opinii, była to największa i najbardziej reprezentatywna manifestacja Obozu Narodowego w sensie ścisłym jaka miała miejsce w "wolnej" Polsce. Można powiedzieć, iż Ruch Narodowy okres słabości ma już za sobą a organizacje narodowe pokazały, że potrafią współpracować w określonym zakresie i miejmy nadzieje, że współpraca ta będzie postępować. W tym miejscu składamy podziękowania wszystkim narodowcom i patriotom obecnym podczas manifestacji. Nadchodzą, nadchodzą nacjonaliści...

Łódź: OWP na Manifestacji Antykomunistycznej
Dnia 13 grudnia 2009 r. w kolejną rocznicę wprowadzenia stanu wojennego kilkunastu działaczy Obozu Wielkiej Polski z okręgów: łódzkiego i warszawskiego manifestowało w Łodzi swój sprzeciw wobec czerwonego totalitaryzmu. Manifestacje współorganizowali Obóz Narodowo Radykalny i Łódzki Ruch Narodowy - zgromadziła ona według różnych szacunków około 150-200 osób. Poza ONR, ŁRN i OWP przybyli także przedstawiciele ZŻ NSZ, LPR i MW a także przede wszystkim niezrzeszeni narodowcy i patrioci.

Zbiórka rozpoczęła się w okolicach godziny 16-00 na Pasażu Schillera, formowanie trwało około 30 minut, po czym gospodarze rozpoczęli przemówienia. W trakcie ONR, RŁN i OWP rozpoczęli akcje rozdawania ulotek. Obwiepolacy rozdali ich około 200. W okolicach 16.30 ruszył pochód, a w połowie drogi narodowcy natknęli się na pikietujących na trasie marszu anarchistów, którzy nic poza środkowymi palcami tym razem nie pokazali. Ogólnopolska mobilizacja tzw. "Antify" zaowocowała skrzyknięciem 30-40 osób w połowie płci żeńskiej (choć co do płci nie chcielibyśmy jednoznacznie wskazywać, gdyż w dzisiejszych czasach coraz trudniej o jej rozszyfrowanie). Dominowali nie tyle bojówkarze, co ludzie z socjalistycznych młodzieżówek, zupełnie niezorganizowani, krzyczący różnorodne hasła w tym samym czasie a przez to samych siebie zagłuszając.
Manifestacja w trakcie pochodu rosła w siłę, frekwencje stale poprawiali sporadycznie dołączający się przechodnie na których lewicowa propaganda wrażenia nie robiła. Na Placu Wolności zgromadzeni wysłuchali końcowego przemówienia i odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego, po czym manifestacja została rozwiązana. Tematem głównym manifestacji pozostała kwestia rozliczenia zbrodni komunistycznych w Polsce, jak również poruszono tematykę obecnego zniewolenia Polski w ramach budowy superpaństwa europejskiego tonącego w kolorowych emigrantach i przysłoniętego cieniem meczetów. Można powiedzieć, że po raz kolejny narodowcy dali przykład jedności w działaniu, co coraz lepiej wróży na przyszłość.

Zrelacjonował Janusz Mucha Pełnomocnik OWP na Małopolskę